මම කිව්වා මේ කතන්දරේ පටන්ගනිද්දීම තියෙන්නේ 'වහපු දොරක්' කියල!!! දැන් තමයි ඒ දොරේ යතුර හම්බවෙන්න යන්නේ... ඒ යතුර / key එක හරියට පාවිච්චි කරලා, දොර ඇරගෙන තමුන්ගේ විමුක්තිය කරා යන එක තම තමන්ගේ වැඩක්!!! තමන්ටම වැඩේ fit වෙනකම්, මේ වැඩේ හොඳටම 'දිරවනකම්', මේ posts ටික නැවත නැවතත් බලන්න!!! මේකෙ මුල, Post-01 ඉඳල, ඊළඟට දාන post 1-2 වෙනකම් repeatedly බලන්න!!! තමුන්ට පිරිවර සේනාව බුරුතු පිටින් ඉන්න 'ලොක්කෙක්/ලොක්කියෙක්' වෙන්න පුළුවන්... ඒත් කෙළවෙන වෙලාවට ඔය මොකෙක්වත් නෑ... තමුන් විතරයි!!! තමුන් තනිවෙනවා!!! තමුන්ට ඉස්සරහ පෙන්නේ නෑ කියල, දැන් ඉදිමෙන්න හදන්න එපා!!! මේ කියන විදියටම වැඩ කරනවා... මේ ලෝකේ තමුන් හිතනවට වඩා ගොඩාක් wild !!!
තථාගත අරහත් සම්මාසම්බුදු බුදුරජාණන්වහන්සේ බුද්ධත්වයට පත්වෙලා ලෝකය දිහා බලපු ගමන් දැක්කේ, මේ case එක / මේ critical point එක / මේ බාධකය තමයි!!! උන්වහන්සේට තමන් අවබෝධ කරගත් ධර්මය ලෝකයාට දේශණා කරන්නත් එපා උනා!!! සහම්පතී මහා බ්‍රහ්මයා ඇවිදිල්ලා, 'භාග්‍යවතුන් වහන්ස, ලෝකයාට ධර්මය දේශණා කොට වදාල මැනව! අවබෝධ කරන උදවිය පහලවනු ඇත!' නැත්නම් උන්ට ගොඩ ඒමක් නෑ... කියල ආරාධනා කළායින් පස්සේ තමයි බුදුරජාණන්වහන්සේත් 'වැඩේට' අතගැහුවේ!!!
උන්වහන්සේ ලෝකයාට මුලින්ම කිව්වේ, 'මාව මයිත්‍රී ප්‍රතිපදාවෙන් ඇසුරු කරන්න... වෛරී ප්‍රතිපදාවෙන් ඇසුරු කරන්න එපා!!!' කියලයි. ඒ කියන්නේ තමුන්ට සමීපතම, විශ්වාසවන්තම, හොඳම යාලුවා වගේ ආශ්‍රය කරන්න... තමන්ට උපකාරයට ඉන්න එකම කෙනා හැටියට ආශ්‍රය කරන්න... මේ කියන කරුණු විශ්වාසයෙන් පිළිගන්න... කියන එකයි!!! පිළිනොගෙන ඉන්න, සැක කරන්න, එපා!! කියන එකයි!!! ඒකම තමයි 'ශ්‍රද්ධාව' කියල කියන්නෙත්!!!
ඊළඟට උන්වහන්සේ කිව්වා, 'තමන්ගෙයි කියල ගන්නම ඕනේ නම්, ඔය 'ඇඟ විතරක්' තමන්ගෙයි කියල ගන්න... හැබැයි ඔය 'හිත' නම් කීයටවත් තමන්ගෙයි කියල පිළිගන්න එපා!!' කියල!!!
ඊළඟට උන්වහන්සේ කිව්වා, 'විඥාණය මායාකාරයෙක්. අහුවෙන්න නම් එපා!!' කියල!!!
ඊළඟට උන්වහන්සේ කිව්වා, 'මේ බොහෝ දුක් සාගරයක ගිලිලා ඉන්න අතරවාරේ, යන්තම් හුස්මක් කටක් ගන්න පුළුවන් වෙන්න, බොහෝම සුළු කාලෙකට උඩට මතුවෙන්න ලැබිච්ච වෙලාවක්... ඉක්මනට ගොඩබිම තියන දිහාවක් බලල, ඒ දිහාවට හැරිලා, පීනන්න පටන්ගන්න!!' කියල!!!
ආයේ උන්වහන්සේ ඇහුවා, 'කෝ නු හාසෝ කිමානන්දෝ - නිච්චං පජ්ජලිතේ සති - අන්ධකාරේන ඕනද්ධා - පදීපං න ගවෙස්සථ' කියල!!!
(මේ ජීවිතය ආශාවෙන්, තරහින්, මෝඩකමින්, වයසට යෑමෙන්, රෝගවලින්, මරණයෙන්, ශෝකයෙන්, වැළපීමෙන්, කායික දුකින්, මානසික දුකින්, සුසුම් හෙළීමෙන් හැම තිස්සෙම ගිනි ඇවිලෙද්දී මොන හිනාද? මොන සතුටක්ද? අනවබෝධය නැමැති ඝන අඳුරේ ගිලී සිටින ඔබ, පහනක් නොසොයන්නේ ඇයි?)
* තථාගතයාණන් වහන්සේ ජේතවන අසපුවේදී විශාඛාවගේ මිතුරියන් අරභයා වදාළ ගාථාවක් - පූජ්‍ය. කිරිබත්ගොඩ ඥාණානන්ද ස්වාමීන් වහන්සේ.
මං මේ thread එකේදී කිව්වා, තථාගතයාණන් වහන්සේ නමකගේ 'ධර්මය' නැත්නම්, තථාගතයාණන් වහන්සේ නමක් දෙවි / මිනිසුන් හට කියල දෙන දේ, අහන්න... අහල පරිපූර්ණ වශයෙන් අවබෝධ කරගන්න... ලැබෙන තාක් කල්, ඕනෙම සත්වයෙක් මහා මෝඩයෙක්! ගොනෙක්! කියල... මතක ඇති නේ?? අන්න එහෙම කිව්වෙත් මේ කියන්න යන 'case එක' හන්දම තමයි!!! සත්වයා සංසාර ගමනකට set උනෙත්, කෙනෙක් ධර්මය අවබෝධ කරගෙන ඒ සසර ගමනෙන් නිදහස් වෙනවා නම්, එහෙම වෙන්නෙත්, තව කෙනෙක් ධර්මයේ හැසිරෙන්න කියල පටන් අරන්, කැලේ කඩාගෙන ගිහිල්ල අන්තිමේ සේරම අනාගන්නවා නම්, එහෙම වෙන්නෙත් ඔන්න ඔය කතන්දරේ හන්දම තමයි!!!
ඒත් කාටවත් තේරුණේ නැහැ නේ? බුදුහාමුදුරුවෝ ඇයි හිත පිළිගන්න එපා! කිව්වේ?? ඇයි විඥාණය මායකාරයෙක්! අහුවෙන්න එපා! කිව්වේ?? මොකද්ද මේ ගොඩ බිම දිහාවට හැරිලා ඒ අතට පීනන්න කියල අදහස් කළේ?? ඇයි හොඳම යාලුවෙක් වගේ ආශ්‍රය කරන්න කිව්වේ?? කියන කිසිම දෙයක්??? මං අන්න ඒවාට තමයි අර motor / generator කතන්දර ඇදගෙන ටිකක් විතර යකා නැටුවේ... මම කිව්වා මතකයිද, මේ කරන්නේ ඕනෙම ජගතෙකුට 'ඉදිමෙන්න' පුළුවන් උපරිම සීමාව පෙන්වන එක!! clipping limit එක define කරන එක!! කියල??? අන්න ඒ සේරම කළේ මේ barrier එක කුඩේ කුඩුවෙන්නම දෙන්න තමයි!!! !!! ඇත්තටම මේ සංසාර ගමනෙන් නිදහස් වෙන එක හරිම අමාරුයි!!! ඒත්, දහස් ගණනකින් දෙතුන් දෙනෙකුට විතරක් ප්‍රතිඵල ලබන්න පුළුවන් තත්වෙන් තිබිච්ච... රහතුන්වහන්සේලාගේ යුගයෙන් පස්සේ, අපේ හාමුදුරුවෝ වඩිනකම් මෙලෝ යකෙකුට ගොඩයන්න බැරිවෙන්න වහල දාල තිබිච්ච... ඒ කතන්දරේ මං එහෙමපිටින් කණපිට ගැහුවා!!! දැන් නම් ඉතින්, ඇත්තටම, උපරිම වර්චස් පොරක් උනත් පාරක් දෙකක් අපායේ ගිහින් අම්බානටම කාල ආවත්, මේ විස්තරය එහෙමපිටින් කියවන / බලන / අහන කාටවත් 7කට වඩා යන්න බෑ!!! !!! !!! යන්න විදියක් නෑ!!! !!! !!! මං, කරන්න තියන සේරම කරලා ඉවරයි... ලියන්න විතරයි තියෙන්නේ!!!
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.