** මේ තව පොඩි අමතර case එකක්.  දැන් ඔය සංසාර පැවැත්ම හන්දා සංසාරගත සත්වයන්ට ලැබෙන / උරුමවෙන තඩී අතීත මතකය, මොකාගෙ බැලුවත් එකවගේ තමයි!!! !!! !!! තියන දේවල් වලින් වෙනස් උනාට, ඒවා ‘හොඳ’ ‘නරක’ ‘හොඳ-නරක කතාවක් නැති’ දේවල් හැටියට වෙන්කරපු ගමන්, ‘මහා දාර ගූ වලවල්’ම තමයි!!!!!!!!! !!!!!!!!! !!!!!!!!!  බෝධිසත්ව වරුන්ගෙත් එහෙමයි!!! !!! !!!    බුද්ධත්වය සඳහා පෙළගැසෙන බෝධිසත්ව චරිත වලට, කල්ප ගණන් ‘පෙරුම්පුරන්න’ සිද්ධවෙන්නේ අන්න ඒ හන්දයි!!! !!! !!!    ඇයි, මතක නැද්ද?? සංසාර පැවැත්මෙන් සංසාරගත සත්වයන්ට ලැබෙන ‘අතීත මතකය’ සත්වයෙක් ඉපදෙනකොටම ඇවිල්ලා / උරුමවෙලා / copy වෙලා ඉවරයි!!! !!! !!! ඊට පස්සෙ ඒක ආයේ ඔලුගෙඩි වලින් අයින්කරන්න කාටවත් බෑ!!! !!! !!! හැබැයි ඒ මතකයන් ඔක්කොම අර අපි උදාහරණෙට ගත්ත ‘ලොකු භාජනේකට දාපු කළුපාට - සුදුපාට ජිල්බෝල වගේ’ ඔලුගෙඩිය අස්සෙ තියෙනකොට, එයින් එකක් pick වෙච්ච / මතක්වෙච්ච සැණින් වැඩේ ගැස්සිලා ‘බෝධිසත්වයා’ නෙවෙයි, ශ්‍රමණයෙක් / බ්‍රාහ්මණයෙක් / දෙවියෙක් / මාරයෙක් / බ්‍රහ්මයෙක් / මොකෙක් උනත්, අනිවාර්යයෙන් පෙරේත / තිරිසන් / නිරිසත් ලෝක වලටම ඇදිල යන එක… සංසාරගත සත්වයන්ට තියන ‘සංසාර අනතුර’… වළක්වන්නත් බෑ!!!!!!!!! !!!!!!!!! !!!!!!!!!   අන්න ඒ නිසා, කාට උනත් සංසාර අනතුරින් බේරෙන්න නම් තියෙන්නේ ක්‍රම දෙකයි!!! !!! !!! එක්කෝ ‘ධර්මය’ අවබෝධ කරගෙන… "තමුන් තාවකාලිකව හැදිච්ච අනිත්‍ය සත්වයෙක් මිසක්, සංසාරෙ ආව.. සංසාරෙ යන.. මොකෙක්වත් නෙවෙයි!! සංසාර පැවැත්ම නිසා උරුමවෙලා තියන ‘සංසාර මතකය’ තමුන්ගෙ උළව්වක් නෙවෙයි!! ඒ මතකයෙන් තමන්ට වැඩක් නෑ!! තමුන් ඒ කිසි එකකට වගකියන්න ඕනෙත් නෑ!!" කියල අවබෝධ කරගෙන… ඒ මතකයන් ඔක්කොම අතහැරල දාන්න ඕනෙ!!! !!! !!!   එහෙම නැත්නම් ඒ මතකයන්ගේ සංයුතිය / composition එක වෙනස්කරන්න ඕනෙ!!! !!! !!!   අර ජිල්බෝල / ටීක්බෝල case එක මතකයි නේ?? දසලක්ෂ 500ක් කළුබෝල (ජරා / upset මතකයන්) තියනවා නම් ඊටවඩා සුදුබෝල (හොඳ / පින් මතකයන්) තිබුණොත් මිසක්, අහඹුලෙස (randomly) එකක් ගත්තාම ඒක ‘සුදුබෝලයක්’ වීමේ සම්භාවිතාවය / chance එක ගොඩාක් අඩුයි!!! !!! !!! මොකක් ගත්තත් ඒක සුදුබෝලයක් වෙන්න නම් භාජනේට සුදුබෝල ‘දසලක්ෂ 500 ඒවා’ 500ක් වත් පුරවන්න ඕනෙ!!! !!! !!!   තව විදියකට කිව්වොත්, ජරා / upset මතකයන්ට වඩා…  ‘පූරුවේ කරුම!!’ වලට වඩා…  පූඌඌඌඌහ්.. පුඃහ්.. පුඃහ්.. පුඃ..   පිං කොරාණ්ඩ ඕනෙ!!! එහෙම නැත්නම්, ‘පින් මතකයන්’ ගොඩගහන්න ඕනෙ!!! !!! !!!   ඒත්, ඔතනදි ‘ධර්මය’ අවබෝධ කරගෙන සංසාර අනතුරෙන් නිදහස්වෙන එක කරන්න පුළුවන්, බුදුකෙනෙක්ගෙන් ‘ඇත්ත’ අහල දැනගන්න කෙනෙකුට… ‘බුද්ධ ශ්‍රාවකයෙකුට’... විතරයි!!! !!! !!! ඒත් බෝසත්වරු කියන්නෙ, තමන් බුදුවෙන්න යන උදවිය මිසක් වෙන බුදුකෙනෙක්ගෙන් අහල දැනගන්න බලන අය නෙවෙයි නේ??   ඉතින්, එයාලට සංසාර අනතුරින් නිදහස්වෙන්න පුළුවන්, හොඳ / පින් මතකයන් ගොඩගහල ගහලම තමයි!!! !!! !!!  

හැබැයි ඉතිං වැඩේ තියෙන්නෙ, එයාල එහෙම හොඳ / පින් මතකයන් ගොඩගහන්න කියල පටන් ගත්තට, කෙළවරක් හොයාගන්න බැරි තරම් අනන්ත.. අප්‍රමාණ.. ‘ජීවිත කාල’ තොගයක් තිස්සෙ එකතුවෙලා තියන upset මතකයන් මැකෙන්න / යටපත් වෙන්න… අඩුම ගානෙ සමානවත් වෙන්න… මේ ‘එක මනුස්ස ජීවිත කාලයක්’ තුළ පින් කර කර ගොඩගහන මතකයන් කොහොමටවත් ප්‍රමාණවත් වෙන්නෙ නෑ!!!!!!!!! !!!!!!!!! !!!!!!!!!   ඉතිං, ‘අතට ගත්තොත් එකක්, අහුවෙන්නෙම සුදුපාට බෝලයක් තමයි’ වෙන ගාණටම…  ‘මතක්වුනොත් දෙයක්, මතක්වෙන්නෙම හිත සැනසෙන හොඳ / පින් මතකයක්මයි’ වෙන ගාණට…  මතකයන් ගොඩගහන්න, අම්බානක කාලයක් තිස්සේ අනන්ත අප්‍රමාණ සත්ව පිරිසකට හැදි හැදී… ඉපදි ඉපදී… මතකයන් ගොඩගැහිල්ල කරන්න වෙනවා!!!!!!!!! !!!!!!!!! !!!!!!!!!  හරිය??  ඒත් ඒ හැදෙන සත්වයො වැලේ… ‘බෝධිසත්වයො’ වැලේ…  මුලම හරියෙ හැදෙන අයට නම්, wholesale එකේ සෙට්වෙන්න වෙන්නෙ පෙරේත.. තිරිසන්.. එව්වට තමයි!!! !!! !!!  මනුස්ස මට්ටමේ හැදෙන්න ලැබෙන්නෙ බොහොම කළාතුරකින් තමයි!!! !!! !!!   එකම chance එකකට තියෙන්නෙ, ජීවමාණ සම්මාසම්බුදු බුදුරජාණන්වහන්සේ නමකගෙන් නියත විවරණ ලැබුවයින් පස්සෙ වටේට සෙට්වෙන දෙවි පිරිස හන්දා, ඒ හැදෙන ජීවිත මොකක්වත් නිරිසත් මට්ටමට යනකම් පහලට වැටෙන්නෙ වත්… තිරිසන් මට්ටමට වැටුණත් ආයෙ උඩට උඩට ඇදිල එනවා මිසක්, පහලටම රූටලා යන්නෙ වත්… නැති එක තමයි!!! !!! !!!  **- ‘පින්’වල ඇත්ත කතන්දරේ.. technical background එක.. කියල දෙනකම් ඉන්ඩලකෝ.  ඊටපස්සෙ, එහෙම වෙන විදිය ලස්සනට තේරෙයි!!!   හැබැයි ඔතනදි වැඩේ තියෙන්නෙ, එහෙම ආරක්ෂාවක් ලැබෙන්නෙ, ජීවමාණ සම්මාසම්බුදු බුදුරජාණන්වහන්සේ නමකගෙන් නියත විවරණ ලබාපු බෝසත් කෙනෙකුට විතරයි!!! !!! !!! නිකම්ම නිකම් "බෝසතානන්වහන්සේ පෙරුම්පුරාගෙන.. පුරාගෙන.. පුරාගෙන.. පුරාගෙන.. පුරාගෙන.. ඇවිත් බුදුවුණා!!" කියල අහපු බයියෙකුත්   ගොං සංඝයෙක් / ගොං බෞද්ධයෙක් මොකෙක්හරි   "මාත් එහෙනම් බුදුවෙන්න පෙරුම් පුරාණ්ඩ ඕනෙ!!" කියල ලෑස්තිවුණොත් එහෙම… … බඩුම තමයි!!! !!! !!!  ඒකා මැරිච්ච ගමන් ‘ජබෝස් ගාල’ අපායටම ඇදන් වැටෙනවා!!! එතනින් ඌ ඉවරෙටම ඉවරයි!!!    -** ඉතිං, අන්න ඒ විදියට අනන්ත අප්‍රමාණ දුක් විඳ විඳ කල්ප කාලාන්තරයක් තිස්සෙ වැඩසටහන ('පෙරුම් පිරිල්ල'  පුඃ.. ) කෙරීගන යනකොට, කළාතුරකින් ලැබුණ උනත් ඒ ලැබෙන මනුස්ස ජීවිත වලදී ‘හොඳ / පින් මතකයන්’ රැස්වෙන එක උපරිමයෙන්ම සිද්ධවෙන නිසා, ඒවා එකතුවෙලා.. එකතුවෙලා.. එකතුවෙලා.. ඒ පාර ‘මුළු මතකයේ සංයුතිය’ ටිකෙන් ටික වෙනස් වෙනවා!!! !!! !!! ආං එතකොට upset මතකයන් pick වෙලා ඒ හැදෙන ජීවිත පහළට පහළට ඇදෙන එක නැතුව ගිහිල්ලා, ටිකෙන් ටික මනුස්ස දිව්‍ය මට්ටම් වලම ස්ථාවර වෙනවා!!! !!! !!!   ඊටපස්සෙ නම් ඒ බෝධිසත්ව චරිත rocket වගේ හඳටම යනවා!!! !!! !!!  ඒ කිව්වෙ, ඊළඟට හැදෙන බෝධිසත්වයෝ නම් ටිකෙන් ටික ‘supreme powers’ build-up වෙවී හැදිලා, අන්තිමට හැදෙන කෙනා බුද්ධත්වය දක්වාම යනවා!!! !!! !!!  හරිය??  එතකොට, ඔය විදියට හැදෙන බෝධිසත්ව පිරිවරේ ‘ශ්‍රද්ධාධික බෝසත්වරු’ නැත්නම් ‘ශ්‍රද්ධාධික බෝසත් චරිත තියන අය’ වැඩිපුරම බර, සීලයෙන් සංවර වෙලා.. පස්පව් - දස අකුසල් වලින් වැළකිලා.. තමන්ගෙ පාඩුවේ ඉන්න තමයි. ඉතින්, එයාලට සංසාර අනතුරෙන් එහෙම්පිටින්ම ගැලවෙන්න, අර තියන තරමක් නරක / පව් මතකයන්ට වඩා සිය දහස් ගුණයක් වත් හොඳ / පින් මතකයන් ගොඩ ගහන්නම වෙනවා!!!  ඒකට අම්බානට කල් යනවා!!! !!! !!! ඉතින්, ඒ උදවියට ‘දොළොස්සංඛ්‍ය කල්ප ලක්ෂයක්’ විතර පුරන්න වෙනවලු!!! !!! !!!   ‘ප්‍රඥාධික’ කාණ්ඩයේ බෝසත්වරුන්ට නම් upset මතකයන් pick උනත් / මතක්වුණත්, "මේවා මං දැන් කරන්නේ නෑ!! ආයි මේ වගේ දේවල් මං අතින් වෙන්නේ නෑ!! මං දැන් වෙනස්!!" කියල එහෙම හිතල / කල්පණා කරල බලල හරි, upset මතකයන්ට සාර්ථකව මුහුණදෙන්න පුළුවන්!!!  ප්‍රඥාවන්තයි නේ??  **- හැබැයි, "මේ මට වෙච්ච දේවල්.. මං කරපු දේවල්.. මොකවත් නෙවෙයි!! මට මෙව්වයින් වැඩක් නෑ!!" කියල, 'සංසාර මතකය' එහෙම්පිටින්ම අතහැරල දාන්න එයාල දන්නෙ නෑ!!!  'ධර්මය' අවබෝධ කරපු අය නෙවෙයි නේ???  -** අන්න ඒ නිසා, ප්‍රඥාධික අයට ශ්‍රද්ධාධික කට්ටියට තරම් පුර පුරා ඉන්න ඕනවෙන්නේ නෑ!!!  නිකම් හිතමුකො, නරක / පව් මතකයන්ට සමාන වෙන තරමට හොඳ / පින් මතකයන් ගොඩගැහුව නම් ඇති කියල. ඉතිං, ප්‍රඥාධික උදවියට ශ්‍රද්ධාධික උදවියට වඩා කලින්.. ‘අටසංඛ්‍ය කල්ප ලක්ෂයකින්’.. බුදුවෙන්න පුළුවන් ලු!!!  අන්තිමට, අපේ ශාස්තෘන්වහන්සේ වගේ ‘වීර්යාධික’ කාණ්ඩයේ බෝසත්වරුන්ට නම් එච්චරවත් පුර පුර ඉන්න උවමණාවක් නෑ!!! !!! !!! මොකද, එයාල හොඳ / පින් මතකයන් ගොඩගහන්න කියලා, වීර්යය කරලා.. කරලා.. දුකින් ඉන්න අය හොයාගන ගිහිං පිහිටවෙලා… පීඩාවට පත්වෙලා ඉන්න අයව හොයාගෙන ගිහිං උදව් උපකාර කරලා… නැතිවෙච්ච අයව හොයා දීලා… බෙදිල වෙන්වෙලා ඉන්න අය සමගි කරලා… කරන මහා පරෝපකාරයෙන්, එයාලට මහ හුඟාක් පිණුත් රැස්වෙනවා!!! !!! !!! ඉතින් එතකොට, ‘හොඳ / පින් මතකයන්’ වැඩිවෙන එකෙන් භවය ඇනෙන්න / upset වෙන්න තියන අවස්ථාව (risk එක) අඩුවෙනවා වගේම, ‘පිටස්තර අයගේ උපකාරයෙන් / පින්වලින්’ කෙලින්ම (directly) එයාලගෙ භවවල ප්‍රමාණය කුඩාවෙන එකත් සිද්ධවෙන නිසා, අච්චරවත් කල් යන්නේ නැතුව එයාල අවශ්‍ය level එකට යැවෙනවා!!! ගොඩාක් බර පටවගෙනත් aeroplanes take off කරනවා වගේ, අර සංසාර මතකය කියන දාර කුණුගොඩත් තියාගෙනම... 'උස්සගෙනම' කියමු... අනික් ශ්‍රද්ධාධික / ප්‍රඥාධික දෙගොල්ලන්ටම වඩා ඉක්මනට target එකට (බුද්ධත්වයට) යැවෙනවා!!! !!! !!! ඉතිං, ‘සාරාසංඛ්‍ය කල්ප ලක්ෂයකින්’ බුදුවෙන්න පුළුවන් කිව්වා!!! හරි නේ?? දැන් තේරුණා නේ??