ලෝකේ ඉන්න තරමක් මිනිස්සු බලන්නෙම අනුන්ගේ ගැන!!! අනික් එවුන් කරන්නේ මොනවද? කන්නේ බොන්නේ මොනවද? වගේ කිසි වැඩකට නැති කෙහෙල්මල්!! දැන් බලන්න, මෙහෙම ඇත්ත කියල පෙන්වල දෙන්න ආවම හුඟක් පොරවල් හැදුවෙත් / හදන්නෙත් මම රහත්වෙලද නැද්ද බලන්න... මේ කියන ඒවයි හරි වැරදි බලන්න... උන් දන්නේ නෑ උන්ට පිස්සු කියල!!!

බුදුහාමුදුරුවෝ නම් අනුන්ගේ ගැන හොය හොයා කාලේ නාස්ති කලේ නෑ!!! උන්වහන්සේ බැලුවේ තමන්ගේ දිහා!!! අපිටත් උපදෙස් දුන්නෙම තමන්ගැන බලාගන්න කියල!!! කිව්වෙම තමන්ගැන ඉගෙනගන්න කියල!!!

ඉතින්, බුදුහාමුදුරුවෝ තමන්ගැන බලන්න කියල පටන්ගත්තු ගමන් දැක්කේ 'මේක, මේ ඇඟ, මහා ගූ ගොඩක් නේ!!' කියලයි!!! හැබැයි, ඔය මං කියපු විදියට කිව්වේ නෑ... උන්වහන්සේ ඒක ඊටවඩා කර්ණ රසායන / කණ පිනවන විදියට, හැබැයි ඊටත් වඩා 'තදට/සැරට' කිව්වා මේ කය කියන්නේ 'වැස්ස කාලෙට උතුරන අසුචි වළක්' කියල!!! ගූ ගොඩකට අන්තයි... බැලුවම, මේ අපි, 'සත්වයෝ' හැමෝටම ලැබිල තියෙන්නේ ගූ ගොඩවල්!!!

හැබැයි ඉතින් ඒ උනාට, මේ ඉන්න තරමක් ලොකු ලොකු නෝනා මහත්තුරු / අයියල / පොරවල් හැමෝම හිතන් ඉන්නේ එයාලට තියෙන්නේ ගූ ගොඩවල්, 'අසුචි වලවල්' නෙවෙයි කියල... සුමානයක් දත් මදින්නේ නැතුව, මූන / ඇඟ මොකවත් හෝදන්නේ නැතුව, නාන්නේ නැතුව ඉඳල තමුන් කොච්චර ගඳද?? 'මම කොච්චර ගඳ ගහන පොරක්ද??' 'හප්පේ මගේ ගඳ' කියල දැනගත්ත නම්, තේරුම් ගත්ත නම්, කිසි  කෙනෙක් යන්නේ නෑ තව එකෙකුට part දාන්න. තමන්ගැන තමුන්ටම අප්පිරිය වෙනවා!!! තමුන් තමුන් ගැනම ලැජ්ජවෙනවා!!! කාටවත් මුණ දෙන්න වත් අමාරු වෙනවා!!! ජීවිතේ 'දැක්ක' කෙනා, 'කොයි වෙලේද මේ කරුමෙන් නිදහස් වෙන්නේ...' කියලයි ඉන්නේ!!! ඉස්සර හිටපු රහතුන්වහන්සේලා කියල

තියනවා, 'පඩි හම්බවෙනකම් බලන් ඉන්නවා වගෙයි මං ඉන්නේ...' කියල.

ඔය උදවිය අහලවත් තියනවද ඕව??? ඔයාලට නිකමට හරි හිතිලා තියනවද 'මොන කරුමයක්ද මේ??' කියල... ඔයාල දන්නවද දැන් අපි ඔය දේවල් ඔය විදියටම අත්දකිනවා කියන එක???

බුදුහාමුදුරුවෝ දැක්ක ඉතින්, ගූ ගොඩක් උනාට කරන්න දෙයක් නෑ... දැන් ලැබිල නේ තියෙන්නේ!! කවද හරි ඉවරයක් වෙනකම්, අවසානයක් දකින කම්, මේ ගූ ගොඩත් එක්කම තමයි ඉන්න වෙන්නේ... කියල. පස්සේ ඉතින් උන්වහන්සේ, 'ඇත්තටම මොකද්ද මේ??' 'මොනවද මේකේ තියෙන්නේ??' 'මොකද්ද මෙතන වෙන්නේ??' කියල හොයාගෙන හොයාගෙන ගියා. සම, මස්, ඇට, නහර, කෙස්, නිය, දත්... කියල තියන ජාති සේරම කෑල්ලෙන් කෑල්ලට වෙන්කරගෙන වෙන්කරගෙන ගියා!! මේ... YouTube එකේ හොඳ collection එකක්ම තියනවා... චුට්ටක් search එකක් දාල බලන්නකෝ. බලන්න ලස්සනයි මෙයාලා!! ඔය උදවිය තාම දැකල නැතුව ඇති නේ?? ඔය හැමෝගෙම 'පොත්තට' යටින් තියෙන්නේ මොනවද කියල හොඳට දැනගන ඉන්න එක හරි වටිනවා... තාම දැකල නැති හන්ද තමයි ඔච්චර 'සද්ද'!!!

ඊළඟට බුදුරජාණන්වහන්සේ මේ ඇඟ ඇතුලේ තියන සේරම දේවල් ගොඩවල් වලට වෙන්කර කර බැලුව!! හැබැයි මේ ගූ ගොඩක් අංශුවෙන් අංශුවට හොයන්න ඕනේ, මූලද්‍රව්‍ය / පරමාණු හැටියට හොයන්න ඕනේ, කියල පිස්සුවක් උන්වහන්සේට තිබුනේ නෑ... කොච්චර කලත් 'ගූ', ගූ මයි නේ!!! උන්වහන්සේ ඒක හන්ද මේ ඇඟවල් ගැන බැලුවේ නිකම්ම නිකම් ඇහැට පෙනෙන විදියට, අල්ලලා බලල දැනගන්න පුළුවන් තරම් දුරකට විතරයි!!!

එතකොට මේ සත්ව ශරීර වල, ඔය තම තමන්ගේ ඇඟවල් වල, තියනවා, ඇටකටු/දත්/නියපොතු වගේ තද/හයිය ජාති. උන්වහන්සේ ඒ සේරම 'පඨවි ධාතු' කියල එක ගොඩකට වෙන්කළා!! ඊළඟට තියනවා ලේ/මුත්‍ර/කෙල වගේ ගලාගෙන ගලාගෙන යන දේවල්... උන්වහන්සේ ඒවා 'ආපෝ ධාතු' කියල ගොඩකට වෙන්කළා!! ආයේ තියනවා මේ ඇඟේ රස්නේ ගතිය / කාපුවහම දිරවන ගතිය වගේ ස්වභාවයන්. උන්වහන්සේ ඒ සේරම 'ශක්ති විශේෂ' එක ගොඩකට වෙන්කළා 'තේජෝ ධාතුව' කියල!! ඊළඟට ඔය උඩිනුයි යටිනුයි යන / තැන් තැන්වල තියන 'වාත' සේරම එක ගොඩකට වෙන්කළා 'වායෝ ධාතුව' කියල!! ඊළඟට ඇඟේ තියන හිස් අවකාශ, නාස් සිදුරු / කන් සිදුරු සේරම ගොඩකට වෙන්කළා 'අවකාශ ධාතුව' කියල!! අන්තිමට ඉතුරු වුනේ මේ ඇඟේ තියන දැනගන්න / දැනෙන ස්වභාවය, 'පණ තියන' බව එහෙමත් නැත්නම් සජීවී බව විතරයි... උන්වහන්සේ ඒ ක්‍රියාත්මක ස්වභාවයට කිව්වා 'විඥාණ ධාතුව' කියල!! බැලුවම ඔච්චරයි!!! වෙන මොකුත්ම නෑ!!! 'ආත්මය'ක් කියල එකක් නෑ!!!

හැබැයි ඉතින්, කැමති කෙනෙකුට ආත්මයක් තියනවා කියල හිතාගෙන ඉන්න පුළුවන්!! ඒක ඉතින් තම තමන්ගේ ප්‍රශ්ණයක්... 'මං හරි උගතෙක්!' 'මං ලොක්කෙක්!' 'මම තමයි පොර' කියල හිතන් ඉන්නවා වගේම තවත් එක මනස්ගාතයක්... එච්චරයි!!!